Hamba tidak ingat bila masanya hamba mula mengenali nama Pyanhabib. Tetapi hamba masih ingat menonton di kaca televisyen apabila beliau menolak sebuah anugerah yang diberikan kepadanya dalam Festival Filem Malaysia tahun 1986. Yang jelas nama itu sudah hamba kenali sebelum detik itu lagi. Walaupun begitu bukanlah bermakna hamba biasa dengan puisi-puisi beliau. Lagipun zaman itu akses internet belum lagi wujud dan kisah manusia sebegini hanya dapat dibaca di akhbar ataupun majalah sahaja.
Tetapi semasa zaman universiti hamba, gelagat beliau dalam filem Mat Som kerapkali hamba tonton. Dan hamba paling ingat adegan beliau mengalunkan sajak Status Simbol oleh T. Alias Taib. (Ketika itu hamba belajar di luar negara, tiada internet ataupun siaran tv Malaysia yang boleh diakses. Justeru beberapa keping tape video yang ada itulah, termasuk Mat Som ini, ditonton berulang kali tanpa rasa jemu. Apa lagi pilihan yang ada!!)
Kira-kira lebih seminggu lalu ketika hamba dalam perjalanan pulang daripada menjalankan tugas luar kawasan di Alor Star, hamba dan rakan-rakan singgah sebentar di sebuah tapak karnival. Hamba rasa bertuah melihat kelibat ini ada duduk menghadap timbunan buku-buku beliau bersama seorang lagi penulis muda yang hamba terlupa namanya. Cuma agak terkilan kerana Imuda tidak ada di tapak tersebut (Pyan berkongsi tapak pameran dengan Imuda).
Balada adalah himpunan sajak-sajak berserta gambar-gambar Pyan semenjak tahun 70an. Agak mengagumkan apabila seorang insan yang tidak dikurniakan nikmat mendengar tetapi bisa mengungkapkan perasaannya melalui penulisan. Bukan sahaja tentang diri beliau tetapi tentang alam, persekitaran, masyarakat - dapat diungkapkan dengan kata-kata yang puitis. Pyan juga mampu bertutur dan memahami percakapan orang lain melalui pembacaan gerak mulut. Justeru agak memalukan sekiranya ada orang yang lahir sempurna di Tanah Melayu tetapi pelat menuturkan ayat bahasa Melayu serta tunggang terbalik perkataannya.
Puisinya ada yang pendek, kadangkala seumpama haiku, sebuah bentuk puisi Jepun. Adakalanya panjang seumpama sebuah artikel pendek. Hamba paling suka membaca puisi-puisi kritikan halus beliau terhadap politik tanahair seperti Bapakku Seorang YB, Hello Malaysia, Apa Khabar?, Mukadimah Mandeliar, Apabila Itu Tandanya, Surat Kepada Tuan Pee Emm, Woo, Macha! dan beberapa lagi.
Buku-buku puisi mungkin tidak meluas pasarannya, tetapi pemikiran yang di bawa di dalam puisi ini kadangkala perlu kita renung bersama kerana kebanyakannya membawa isi hati rakyat marhaen yang menderita.
Terma kasih saudara Khair Ngadiron yang berjaya memujuk Pyan mengumpulkan puisinya untuk Balada!!
Tiada ulasan:
Catat Ulasan